20 نکته کلیدی درباره بیماری کوشینگ در سگ ها

بیماری کوشینگ، که با نام هایپرآدرنوکورتیسیسم نیز شناخته می شود، یک اختلال هورمونی شایع در سگ ها، به ویژه سگ های مسن تر است. این بیماری زمانی رخ می دهد که بدن سگ بیش از حد هورمون کورتیزول تولید کند. کورتیزول نقش مهمی در تنظیم بسیاری از عملکردهای بدن دارد، اما مقدار بیش از حد آن می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.

آگاهی از علائم، علل و گزینه های درمانی می‌تواند به شما در تشخیص و مدیریت موثر این بیماری در سگ دلبندتان کمک کند. در این مقاله، 20 نکته کلیدی را برای درک بهتر بیماری کوشینگ در سگ ها بررسی خواهیم کرد.

• ✳️

  1. علت اصلی:

  بیشتر موارد بیماری کوشینگ در سگ ها ناشی از توموری در غده هیپوفیز (در مغز) یا غده فوق کلیوی است.
• ✳️

  2. دو نوع اصلی:

  بیماری کوشینگ وابسته به هیپوفیز (PDH) و بیماری کوشینگ وابسته به آدرنال (ADH).
• ✳️

  3. PDH شایع تر است:

  حدود 80-85٪ موارد کوشینگ در سگ ها از نوع PDH هستند.
• ✳️

  4. علائم رایج:

  افزایش تشنگی (پلی دیپسی)، افزایش ادرار (پلی اوری)، افزایش اشتها (پلی فاژی) و ریزش مو.
• ✳️

  5. شکم آویزان:

  ضعف عضلات شکم می‌تواند منجر به ظاهری آویزان و گلدانی شکل در ناحیه شکم شود.
• ✳️

  6. تغییرات پوستی:

  نازک شدن پوست، حساسیت به لمس، و ظهور لکه های تیره (هیپرپیگمانتاسیون) از علائم پوستی رایج هستند.
• ✳️

  7. عفونت های مکرر:

  سگ های مبتلا به کوشینگ بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های پوستی، ادراری و سایر عفونت ها هستند.
• ✳️

  8. تشخیص:

  تشخیص بیماری کوشینگ می‌تواند پیچیده باشد و نیاز به انجام چندین آزمایش دارد.
• ✳️

  9. تست های تشخیصی:

  تست تحریک ACTH، تست سرکوب دگزامتازون با دوز پایین (LDDST) و تست ادرار (نسبت کراتینین به کورتیزول ادرار).
• ✳️

  10. تست تحریک ACTH:

  میزان پاسخ غدد فوق کلیوی به هورمون ACTH را اندازه گیری می کند.
• ✳️

  11. LDDST:

  سطح کورتیزول را پس از تزریق دگزامتازون ارزیابی می کند.
• ✳️

  12. تصویربرداری:

  سونوگرافی یا سی تی اسکن می‌تواند برای ارزیابی غدد فوق کلیوی و تشخیص تومورها استفاده شود.
• ✳️

  13. درمان:

  هدف درمان، کاهش سطح کورتیزول و تسکین علائم است.
• ✳️

  14. دارو درمانی:

  تریلوستان (Vetoryl) و لیزودرن (Lysodren) داروهای رایج مورد استفاده در درمان بیماری کوشینگ هستند.
• ✳️

  15. جراحی:

  در مواردی که تومور آدرنال وجود دارد، جراحی برای برداشتن تومور ممکن است گزینه ای باشد.
• ✳️

  16. پیگیری:

  کنترل و نظارت بر عملکرد منظم و آزمایشات دوره ای برای ارزیابی پاسخ به درمان و تنظیم دوز دارو ضروری است.
• ✳️

  17. عوارض احتمالی:

  عوارض احتمالی درمان شامل نارسایی آدرنال (بیماری آدیسون) و سایر مشکلات هورمونی است.
• ✳️

  18. کیفیت زندگی:

  با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، بسیاری از سگ های مبتلا به بیماری کوشینگ میتوانند زندگی با کیفیتی داشته باشند.



• ✳️

  19. اهمیت مراجعه به دامپزشک:

  تشخیص و درمان بیماری کوشینگ باید تحت نظر دامپزشک انجام شود. خود درمانی می‌تواند خطرناک باشد.
• ✳️

  20. نژادهای مستعد:

  برخی از نژادها مانند پودل، داشهوند، بوستون تریر و یورکشایر تریر بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

بیماری کوشینگ یک بیماری پیچیده است، اما با دانش و مراقبت مناسب، می توان آن را به طور موثری مدیریت کرد و به سگ شما کمک کرد تا زندگی سالم و شادی داشته باشد.

این نکات صرفاً جهت اطلاع رسانی هستند و جایگزین مشاوره تخصصی دامپزشکی نمی شوند.